Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

21 lutego obchodziliśmy międzynarodowe święto, które ma zwracać naszą uwagę na potrzebę troski o język ojczysty ponieważ ma on kluczową rolę
w kształtowaniu tożsamości narodowej. Z tej okazji dzieci ze świetlicy oraz uczniowie klasy VIIB wzięli udział w zajęciach o naszym pięknym i trudnym języku polskim. Rozmawialiśmy o tym że „Polszczyzna jest piękna, ponieważ szeleści jak jesienne liście, skrzypi jak mróz zimową porą, świszczy jak wiosenny wiatr, ale i tak rozgrzewa nas, niczym lato, ortografią i interpunkcją!” oraz bawiliśmy się łamańcami językowymi które są charakterystyczne dla naszego języka. Było dużo śmiechu przy próbach poprawnego wypowiedzenia zdań: „Stół z powyłamywanymi nogami”, „W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie”
i innych.

W bibliotece można było sprawdzić pisownię najtrudniejszych polskich wyrazów oraz zapoznać się z najczęściej popełnianymi błędami językowymi.
I tu również można było sprawdzić się i przeczytać głośno wybrany „łamaniec językowy”.

A jeżeli ktoś chciałby dołączyć do obchodów Dnia Języka Ojczystego, niech poćwiczy przed lustrem lub z kolegami ten oto wierszyk Małgorzaty Strzałkowskiej:

MOWA POLSKA

Od stuleci polska mowa

ma w zapasie różne słowa -

kto się ćwiczy w ich wymowie,

ten bez trudu je wypowie!

Nie wierzycie? Sprawdźcie sami,

powtarzając razem z nami:

Skrajem parku rudy stworek

targa z górki spory worek,

w worku miarkę, tarkę, rogi,

bierki, serki i pierogi.

Nad rzeczułką nietoperze

taszczą paczkę poprzez perze,

w paczce kaszkę, ważkę, szelki,

muszkę, puszkę i muszelki

oraz miarkę, tarkę, rogi,

bierki, serki i pierogi.

Brzęczą pszczółki nad rzeczułką:

- Tu się trzeba puknąć w czółko!

Na cóż kaszka, ważka, szelki,

muszka, puszka i muszelki?

Po co miarka, tarka, rogi,

bierki, serki i pierogi?

Wszystko po to, aby z gracją

cieszyć się artykulacją,

bo kto ćwiczy się w wymowie,

znajdzie radość w każdym słowie!

Nie wierzycie? Sprawdźcie sami,

powtarzając razem z nami!